Παγκόσμια Ημέρα Διατροφής

16 Οκτώβρη , Παγκόσμια Ημέρα Διατροφής και ενώ ως Έλληνες, θα έπρεπε να αποτελούμε πρότυπο όσον αφορά την μακροζωία και τα χαμηλά ποσοστά εμφάνισης ασθενειών, με την αφθονία αγαθών που μας προσφέρει η γη μας και αποτελούν ασπίδα προστασίας για τον οργανισμό μας από τις διάφορες ασθένειες, θα αναλωθούμε ξανά σε ένα μείζον θέμα της εποχής η αλλιώς μια σύγχρονη επιδημία της ανθρωπότητας, την παχυσαρκία. Την ίδια στιγμή που παιδιά χάνουν την ζωή τους από τον υποσιτισμό στις υποανάπτυκτες περιοχές του πλανήτη, η υπερκατανάλωση στις λεγόμενες αναπτυγμένες περιοχές οδηγεί στην παχυσαρκία και στις σύνοδες ασθένειες αυτής.

Στην Ελλάδα, σύμφωνα με τις τελευταίες έρευνες, δύο στα πέντε παιδιά είναι παχύσαρκα ή υπέρβαρα, με τα ποσοστά να σημειώνουν έντονα αυξητική τάση. Το 50% έως 80% θα γίνουν παχύσαρκοι ενήλικοι, διατρέχοντας αυξημένο κίνδυνο για εμφάνιση καρδιαγγειακών νοσημάτων και διαβήτη.

Με δεδομένο ότι τα τελευταία χρόνια στις ΗΠΑ, όπου το πρόβλημα είναι πολύ μεγαλύτερο, το κόστος νοσοκομειακών εισαγωγών, που έχουν σχέση με την παιδική παχυσαρκία, υπερτριπλασιάστηκε, πολύ πιθανό κάτι ανάλογο να συμβεί στο άμεσο μέλλον και στην Ελλάδα, επηρεάζοντας έτσι σημαντικά την κοινωνική και οικονομική κατάσταση της χώρας.

Η βιομηχανοποίηση, οι τεχνολογικές εξελίξεις και η πρόοδος των επιστημών κατά την διάρκεια του προηγούμενου αιώνα, έφεραν αναπόφευκτες αλλαγές στον σύγχρονο τρόπο ζωής, την επάρκεια των αγαθών, το προσδόκιμο επιβίωσης, την εξάλειψη ασθενειών του παρελθόντος αλλά και την εμφάνιση νέων. Ασθένειες όπως η φυματίωση και η ελονοσία εξαφανίστηκαν και την θέση τους πήρε μια νέα μορφή «επιδημίας», τα χρόνια νοσήματα.

Σήμερα βασικές αιτίες νοσηρότητας και θνησιμότητας στον αναπτυγμένο κόσμο είναι τα καρδιαγγειακά νοσήματα και ο καρκίνος ενώ ακολουθούν ο διαβήτης και η οστεοπόρωση. Η αιτιοπαθογένεια των νοσημάτων αυτών σχετίζεται με μη τροποποιήσιμους παράγοντες όπως το φύλο, η ηλικία και η κληρονομική προδιάθεση αλλά πρωτίστως είναι συνυφασμένη με τον τρόπο ζωής και την διατροφή του ατόμου!
Η συνειδητοποίηση της άρρηκτης σχέσης των χρόνιων νοσημάτων με διατροφικούς παράγοντες είναι ο δρόμος για την αντιμετώπιση και την πρόληψη αυτών.

Και ενώ κάποτε ο άνθρωπος κυνηγούσε την τροφή του, σήμερα η τροφή κυνηγά τον άνθρωπο με τα ελκυστικά τρόφιμα και με όπλα την ζάχαρη, το λίπος το αλάτι που δίνουν την γευστικότητα και την ψευδαίσθηση της απόλαυσης. Σε αυτή τη βιομηχανία τροφίμων που οδηγεί σε ένα πλούσιο ποσοτικό διατροφικό γίγνεσθαι το να προσπαθεί κανείς να τραφεί υγιεινά, είναι σαν να προσπαθεί να επιβιώσει σε ένα τσουνάμι!

Η μόνη λύση; η συνηδειτοποίηση της κατάστασης, η πνευματική κρίση, η σκέψη και η αλλαγή στάσης ως προς τον τρόπο ζωής!