“Έως και έξι χρόνια”

Το τακτικό τρέξιμο μπορεί να προσθέσει μέχρι έξι χρόνια ζωής στο προσδόκιμο επιβίωσης τόσο των ανδρών όσο και των γυναικών, σύμφωνα με νέα δανική έρευνα που παρουσιάστηκε στο Ευρωπαϊκό Συνέδριο Καρδιολογίας EuroPRevent2012.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καρδιολόγο Πέτερ Σνορ του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Μπίσπεμπεργκ της Κοπεγχάγης, παρουσιάζοντας τα αποτελέσματα της μελέτης τους στο Δουβλίνο τόνισαν ότι η έρευνά τους δίνει μία οριστική και κατηγορηματική θετική απάντηση στο ερώτημα κατά πόσο το τρέξιμο κάνει καλό στην υγεία.

«Μπορούμε πλέον να δηλώσουμε με βεβαιότητα ότι το τακτικό τζόκινγκ αυξάνει τη διάρκεια της ζωής. Τα καλά νέα μάλιστα είναι ότι δεν χρειάζεται κανείς να κάνει πολύ τζόκινγκ, για να έχει ωφέλεια», δήλωσε ο Δρ Σνορ.

Οι ερευνητές συνέκριναν τη θνησιμότητα όσων έκαναν τρέξιμο και όσων δεν έκαναν, σε ένα δείγμα πληθυσμού 20.000 ατόμων ηλικίας 20 έως 93 ετών, από τους οποίους 1.116 άνδρες και 762 γυναίκες έτρεχαν, αρχής γενομένης από το 1976. Οι επιστήμονες συσχέτισαν την υγεία των συμμετεχόντων με το αν έτρεχαν και πόσο συχνά. Στη διάρκεια της επόμενης 35ετίας, απεβίωσαν 10.158 άτομα που δεν έτρεχαν και 122 που έκαναν τζοκινγκ.

Οι Δανοί ερευνητές, έβγαλαν το συμπέρασμα ότι το συχνό τρέξιμο μειώνει σε ποσοστό 44% κατά μέσο όρο τον κίνδυνο θανάτου και για τα δύο φύλα. Οι άνδρες που τρέχουν, μπορούν να επεκτείνουν τη ζωή τους κατά 6,2 χρόνια, ενώ οι γυναίκες κατά 5,6. Πιο ευεργετικό φαίνεται να είναι το τρέξιμο που γίνεται με αργό έως μέτριο ρυθμό για μία έως δυόμιση ώρες συνολικά την εβδομάδα (μισή ώρα έως τρία τέταρτα κάθε φορά).

Ο αθλούμενος όπως είπαν οι ερευνητές, πρέπει να αισθάνεται ότι λαχανιάζει ελαφρά, αλλά όχι πολύ. «Η σχέση μοιάζει με αυτή της δόσης του αλκοόλ. Η θνησιμότητα είναι χαμηλότερη στους ανθρώπους που κάνουν ήπιο τρέξιμο από ό,τι σε όσους δεν κάνουν καθόλου ή όσους κάνουν υπερβολικά πολύ», τόνισε ο Δρ Σνορ.

Το τρέξιμο, σύμφωνα με τους επιστήμονες, είναι ωφέλιμο, επειδή, μεταξύ άλλων, αυξάνει την πρόσληψη οξυγόνου από τον οργανισμό, ανεβάζει την HDL («καλή») χοληστερόλη και μειώνει τα τριγλυκερίδια, ρίχνει την αρτηριακή πίεση του αίματος, προλαμβάνει την παχυσαρκία, βελτιώνει τη λειτουργία της καρδιάς και την πυκνότητα των οστών, ευνοεί την καλή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, ενώ επιδρά θετικά και στην ψυχολογία του ατόμου (και επειδή ο αθλούμενος, καθώς τρέχει αργά, μπορεί να έχει κοινωνικές επαφές με τους γύρω του).

Το τρέξιμο άρχισε να γίνεται δημοφιλές στη δεκαετία του ‘70, όταν μεσήλικες άνδρες άρχισαν να τρέχουν στους δρόμους και στα πάρκα των πόλεων για να μειώσουν τον κίνδυνο εμφράγματος ή εγκεφαλικού επεισοδίου. Από τότε -και ειδικά αφότου μερικοί ηλικιωμένοι απεβίωσαν κατά τη διάρκεια της άσκησης- υπήρχε μία χρόνια επιστημονική διαμάχη σε ποιό βαθμό το τρέξιμο ως τρόπος άσκησης είναι τελικά ωφέλιμο ή όχι για τους ανθρώπους κάποιας ηλικίας.

Η ίδια ερευνητική ομάδα, με επικεφαλής Δρ Σνορ, πέρυσι παρουσίασε μία άλλη έρευνα, σύμφωνα με την οποία το ποδήλατο αυξάνει τη διάρκεια ζωής έως πέντε χρόνια. Η διαφορά όμως με το τρέξιμο είναι ότι ενώ μεγαλύτερο όφελος έχουν όσοι κάνουν μέτριας έντασης άσκηση, στο ποδήλατο ωφελούνται περισσότερο, όσοι κάνουν πιο εντατική άσκηση.
HEALTH.IN.GR

Σχετικά Άρθρα :

Γυμναστείτε ανάλογα με τ...

Το καλό με την καρδιαγγε...

Το περπάτημα προλαμβάνε�...

Η γυμναστική βοηθά στην �...